کد مطلب:19045 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

عوامل حزن در ميان عوام كه در دل اولياء راهي ندارند، كدامند؟

1 ـ چشم دوختنن به آنچه در اختيار مردم است، در روايتي از رسول اكرم (ص) آمده «مَنْ نَظَرَ اِلي ما في أََيْدِي النّاسِ طالَ حُزنُه و دام أَسَفُه» [كسي كه نطر كند به آنچه در دست مردم است حزن او طولاني و تأسفش مداوم خواهد بود] (بحار 77/172) وقتي چشمش به ساختمان مدرني ميافتد كنارش ايستاده و آه ميكشد، كه چرا او ندارد؟!

بايد به اين شخص گفت به نزد قلب او بنشين و با دلش همراز شو، نه در كنار ساختمانش بايست و آه بكش،نزديك برو وبببن كه او به حال تو غبطه ميخورد و از سعادت تو سخن ميگويد، چه بسا سفرههاي رنگين با انواع غذاها براي مردم مياندازد و خود بواسطه بيماري از خوردن آن محروم است، گاهي بواسطه مرض قند بايد نان سوخاري بخورد، چه بسا با وجود ثروت هنگفت، هر هفته بايد خون او تعويض شود، و چه توانگري كه خواب ندارد .

2 ـ غضب كردن و خشمناك شدن بر كسي كه قدرت مبارزه و ضربه زدن به او رانداريم. در روايتي ازمولي علي(ع) آمده «مَنْ غَضَبَ علي مَنْ لا يَقْدر أَنْ يَضُرُّه طالَ حُزنُهُ و عَذَّبَ نَفْسَه» [كسي كه خشم و غضب كند بركسي كه قدرت ضرر زدن به او را ندارد، اندوه خود را طولاني و نفس خود را در عذاب قرار داده است.]

---

اخلاق اسلامي ج 1

اكبر خادم الذاكرين